"Babalik ka nang ligtas at walang galos, Theo." Maluha-luhang bilin ko sa lalaki. Nagpapaalam na ito na aalis. Nagpapaalam na, kaya iyong luha ko'y nagbabadya nang pumatak. Kasabay pa namin siyang nag-breakfast ni papa at ni Lily. Pero pagkatapos ng breakfast ay ito na nagpapaalam na siya.
Kinabig n'ya ako at mahigpit na niyakap.
"Bibilisan ko lang. Tapos magpapakasal na tayo pagbalik ko, ha?"
"Gagi, para ka namang mag-o-OFW!" biro ko pero talagang hindi na mapigilan ang pag-iyak.
"Basta, babalik ako. Hintayin mo ako. Kung hindi man ako makatawag o hindi man ako maka-reply sa 'yo. Ibig sabihin no'n ay nagtratrabaho lang ako."
"Okay. Hihintayin kita. Mahal kita."
Mabigat sa dibdib pero pareho kami ng gusto ni Theo. Iyong tuluyan nang matapos ang kaguluhan sa mga buhay namin. Para maka
