KMWYL - 16

1406 Words

WALA akong imik habang kumakain kasama si William. Naiiyak pa rin ako pero pinigilan ko na lang ang sarili ko dahil sinabi na nitong malilintikan na ako sa kanya kapag hindi ko pa itinigil ang pag-iyak ko. Matapos kumain ay iniwan na lang ako nito sa loob ng kuwarto, pero hindi naman na ako itinali o ipinosas. Kaya lang ni-lock pa rin ang pinto mula sa labas. Naiwan akong mag-isa sa loob ng tahimik na kuwarto. Lumipas ang mga oras, hanggang sa sumapit ang 10 PM, pero wala pang William na bumabalik. Hindi ko alam kung saan ito pumunta dahil wala naman sinabi sa akin. Nagising ako mula sa aking pagkakatulog nang marinig ang pagdating ng sasakyan mula sa labas. Pupungas-pungas akong bumangon. Hindi nagtagal ay bumukas ang pinto at pumasok si William. Pero agad itong napahinto sa bungad ng

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD