Isang nakabibinging katahimikan ang bumalot sa buong lamesa nila. Walang nagsasalita. Ang mga magulang niya ay pawang nakatitig lang sa kanila ni Niccolo. Nakagat ni Bendita ang labi. Naramdaman niya pa ang pag-akbay ni Niccolo sa kanya.
Miski tunog ng kubyertos ay wala siyang narinig sa buong lamesa. Hindi niya alam kung gaano katagal na para silang na-freeze doon. Gumalaw lang yata sila nang dumating ang waiter na dala ang iilang desserts nila.
“Pwede naman po siguro tayong kumain?” tanong ni Jerick sa kanila na bumasag ng katahimikan.
Napakurap-kurap si Bendita. Tumikhim din ang kanyang ama.
“Ahh kumain na muna tayo,” sambit pa nito.
Napatingin siya kay Niccolo at nakagat ang kanyang labi. Tinapik lang ng lalaki ang kanyang balikat. Kumain na rin sila pagkatapos noon. Tahimik
