Chapter 105

1097 Words

Buong gabi akong hindi nakatulog dahil sa aking nalaman. Ang isa kong problema ay nadagdagan na naman ng isa pa. Nakakapagod na pero wala naman akong magawa. Hindi ako dapat magreklamo dahil solusyon ang kailangan ko. Kahit nakakapagod at puyat ay sinubukan ko pa rin maghada ng pagkain na alam kong magugustuhan ni Tiyang Lala. May paniniwala ako na kahit ano man ang kainin ng mga tao ay pareho lang din na patutunguhan. Kamatayan. Masustansiya man na pagkain o hindi ay mamatay pa rin. Naging maingat naman kami sa pagkaing pinapasok namin sa katawan namin pero bakit ganoon? Bakit nagkakasakit pa rin si Tiyang Lala ng cancer? Kung sabagya wala namang kahit isang tao na mananatiling buhay sa mundo. Lahat ng bata ay tumatanda at namamatay. Kahit lahat ng malulusog ay nagigin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD