Sumakay kami sa elevator at tiningnan ko si Kobie sa repleksyon ng stainless steel tube.
Kahit ang stainless steel tube ay binibigyan talaga ng hustisya ang kagwapuhang taglay niya.
Hindi man siya ngumingiti ngayon pero ang mga mata niya ay nagsasabing masaya siya na kasama ako.
Ang gwapo niya talagang tingnan. I mean lalo siyang gumagwapo kapag nakikita kong nakangiti ang kaniyang mga mata.
Ngayon ko lang din napansin ang suot niyang kulay dark blue na tuxedo na bumagay naman sa kaniyang postura.
Isa pa, kahit pasuotin pa yata ng basahan ang lalaking ito ay sigurado akong babagay sa kaniya lahat.
Nang mahuli niya akong palihim na nakatingin sa kaniya ay kaagad akong umiwas at nagkunwaring nababagot sa paghihintay kung kailan bubukas ang pinto ng elevator.
Siya naman ngayon ang
