BLESSY
One month later…
“ATE, let’s go…”
Napakisap ako nang dalawang beses nang marinig ko ang malungkot na boses na iyon ni Heaven. Kagat ang labi na inalis ko ang aking tingin sa puntod. Kapagkuwan ay nakayuko pa rin na humarap ako sa aking kapatid. Sa hindi na mabilang na pagkakataon ay bumagsak ang mga luha ko. “Mami-miss ko siya, Heaven… P-parang hindi ko pa rin kayang tanggapin na wala na siya.”
Naramdaman ko ang mahigpit na yakap sa akin ng kapatid ko. “Just move on, Ate. Isang buwan na rin na wala siya. Kung nasaan man siya ngayon, sigurado ako na payapa na rin siya. Hayaan na lang natin na magpahinga siya.”
“Hindi ko yata kaya. Ang sakit dito…” Umalog ang mga balikat ko sa pagluha habang itinuturo ko ang kaliwang parte ng dibdib ko. “Ang sakit-sakit pa rin. Bakit…? Bakit nasa
