Alas-sais treinta pa lang ng umaga, nakarating na ako sa paaralan namin. Wala pang masyadong estudyante dahil masyado pang maaga.
“Good morning!” bati ko sa security guard na kumapa ng bag ko at tumingin sa ID ko.
“Good morning, Ma’am Sienna!” tugon niya.
“Kilala n’yo ako?” tanong ko, may halong pagtataka.
“Opo, kilala namin kayo,” sagot niya.
“Bakit n’yo ako kilala?”
“Sinabi ni Sir Dylan na kapag nakita namin kayo, ipaalam daw sa kanya.”
Bwiset talaga! Ano na naman kayang kalokohan ang pinaplano ng kupal na ‘yon?
Ngumiti na lang ako at umalis.
Tulad ng dati, wala nang nambubully sa akin kapag naglalakad ako papunta sa classroom, kaya hindi na ako nangangamba na baka may biglang magbuhos ng basura sa akin.
Habang naglalakad ako, may biglang nagtakip ng mga mata ko.
“Sino ka?” Pi
