“Sienna, anong tinititigan mo diyan sa wine glass mo na hindi namin makita?” tanong ni Aira, may halong pag-aalala sa boses.
“Ha?”
Napabuntong-hininga siya. “Kanina ka pa tahimik. Parang ang layo ng iniisip mo. Okay ka lang ba talaga?”
Napalingon ako sa mesa ni Dylan, kung saan nakangiti siya habang kausap si Ashley. Mula nang lumipat ako sa grupo nina Aira, minsan lang siyang lumapit—at kasama pa si Ashley.
“Wala naman,” bulong ko sabay iwas ng tingin.
“Hindi pa rin ba maganda ang pakiramdam mo?” tanong niya muli, ngayon mas banayad ang tono.
Tumango ako. “Sinabi ko naman sa’yo na masama ang pakiramdam ko. Gusto ko nang umuwi. Gusto ko lang... mapag-isa.”
“Masyado pang maaga para umalis. Kakasimula pa lang ng party.”
“Hindi ko naman kailangang tapusin ang party ni Ashley. Wala rin
