Chapter Thirty:
Bahagyang natawa s'ya sa sinabi ko dahilan para mangunot ang noo ko. Anong nakakatawa? May nakakatawa ba sa sinabi ko?
Kainis! Bakit ko ba kasi nasabi 'yon? Dapat hindi ko na muna sinabi kasi alam ko namang ganito ang kalalabasan.
Huminto s'ya sa pagtawa at hinaplos ang buhok ko 'tsaka ginawaran ako ng matamis ng ngiti.
"Halika na sa loob, gamutin na natin 'yang sugat mo."
Sumimangot ako. Maling mali talaga na umamin ako agad. Paano pala kung joke time lang 'yong sinabi n'ya sa akin dati na gusto na n'ya ako?
Inirapan ko s'ya at dali daling pumasok sa loob ng bahay. Nahihiya ako pero hindi ko maiwasang hindi magtampo. Nakakainis kasi, sana manlang sinabi n'ya na lang na "sorry hindi kita mahal," kaysa iyong tatawanan n'ya ako. Mukha tuloy akong tanga!
"Teka! Catherin
