One Four Three, Captain

Chapter 33

Hera Nyx Taevas

Pilit kong binabawi sa kaniya ang aking kamay na hawak-hawak niya. Kahit anong gawin kong palag ay hindi niya iyon binitawan. Kinagat ko na rin iyon pero tiniis niya ang sakit at pilit na hinigpitan ang pagkakahawak sa akin.

“Ano bang problema mo, ha?” tanong ko. Patuloy niya akong kinakaladkat. Tumingin ako sa aking likuran pero wala na roon ang mga kasama ko.

“Ikaw anong problema mo? What are you thinking, ha? Bakit kailangan mo gawin ang ganito?” balik niyang tanong sa akin.

“Problema? Wala akong problema! I’m enjoying being single.” Tumawa ako. “Why? Ikaw lang ba ang may karapatan na gawin ang gusto mo?” Tumawa ulit ako ng malakas. “I’m done with you!”

Binitawan niya ako. Tumayo siya sa aking harapan.

“Hera, inamin ko ang pagkakamali ko. Nagmamaka-awa na ako sa iyo na huwag mong gawin sa akin ito. f**k! Hindi kita kayang mawala. I will not allow that! So, f**k off all of them. Hindi ka nila makukuha sa akin.”

“Hahaha! Are you kidding me? Aleric, nawala na ako sa iyo ng piliin mong makipag-landian sa iba! At ano ang akala mo sa akin? Uupo lang sa isang tabi at magmumukmok? Iyong pag nag sorry at nagmakaawa ka okay na ang lahat? NO!” bulalas ko. “Kung kaya mo, kaya ko rin gawin. I can find the most suitable and better man than you,” kalamado kong sabi.

“Oh my god! Hera, can you please just listen to me?” pagmamakaawa niya. Hindi na mapakali at pabalik-balik sa paglalakad. “I know you are mad at me. Okay I will give you time to relax and calm yourself. Alam kong galit ka lang kaya nasasabi mo ngayon iyan. Hera, nababaliw na ako na ganito tayong dalawa.” Lumuhad siya sa aking harapan. “Pinagsisisihan ko na ang nagawa ko. It’s my fault. But I’m asking you for a chance. I love you. I really do, Hera!”

Napangiwi ako at lumihis ng tingin.

‘Ang gago mo!’ sagot ko sa isip ko.

Muli ko siyang binalingan ng tingin.

“Try harder!” saad ko at naglakad na ako palayo sa kaniya.

Malapit na ako sa aking kotse ng may humablot sa aking likod at binuhat ako.

“I won’t give you a chance to escape!” sambit niya.

Pinagpapalo ko siya sa likuran.

“Ibaba mo ko!” banta ko. “Akala mo makukuha mo ko sa ganito. Bullshit!”

“I don’t care!”

“Aleric!” hiyaw ko sa kaniyang pangalan. “Help!” sigaw ko. “Help me! May r****t dito!” sigaw ko.

“What the -. Shut up, Hera! Baka mamaya kung ano isipin ng mga makarinig sa iyo.”

Hindi ko siya pinakinggan at sumigaw ako ng sumigaw.

“Help me. r****t!” sigaw ko.

Ilang minuto nga lang at may dumating na mga bouncer. Pinalibutan nila si Aleric.

“Ma’am Nyx,” tawag nila sa akin.

Halos habol ko na ang hininga ko dahil sa pag sigaw-sigaw.

“Help me! Gusto akong kunin ng taong ito.

Masamang tinitigan ng mga bouncer si Aleric.

“What? She’s my girlfriend. Don't meddle in our relationship.” Sabat ni Aleric.

Umiling-iling ang mga bouncer. Nagsalita ang pinaka head nila.

“Sir, mukhang naparami na ata ang inom niyo at nagdedeliryo na kayo,” saad niya. “Si Sir Nyk po ang boyfriend ni Ma’am Nyx. Ibaba niyo na po siya bago pa lumaki ang problema. Huwag niyong hintayin na magkagulo pa tayo rito!” Babala ng bouncer.

Walang nagawa si Aleric at binaba ako.

Inayos ko ang aking suot na nagusot dahil sa pagkarga niya sa akin.

“Ma’am kami na po ang bahala rito.”

Ngumiti ako. Sinulyapan ko pa si Aleric ay binigyan niya ng nakakalokong ngiti.

“Kung hindi dahil sa inyo baka kung ano na ang nagawa sa akin ng lalaking iyan.” Bumalik ang tingin ko sa kanila. “Aalis na ako. Kayo na ang bahala sa kaniya. Much better kung dalhin niyo na lang din siya sa Police Station. Mahirap na! Baka marami pa siyang mabiktima. Creepy, right?”

“What are you talking about, Hera?” tanong niya. Lalapitan niya sana ako pero agad siyang pinigilan ng mga bouncer.

Pinagmukha ko ang aking sarili na mukhang kaawa-awa.

“Kayo na ang bahala sa kaniya. Aalis na ako,” paalam ko.

“Opo, Ma’am. Kami na ang bahala rito.

Pagsakay ko ng kotse ay narinig ko na nga ang wang-wang ng pulis. Sandali akong nanatili sa aking kotse at pinagmasdan sa kalayuan ang nangyayari.

“Buti nga sa iyo!” usal ko.

Kinuha nga ng pulis si Aleric at sinakay sa kanilang sasakyan.

“Am I too harsh?” tanong sa aking sarili.

Napakibit balikat na lang ako at hindi na sinagot ang aking tanong.

Pagdating sa condo ay dumiretso ako sa unit namin nila Rachel. Pagpasok ko sa loob ay tahimik ang buong unit. ‘Wala silang lahat!’

“Nasaan na kaya ang mga iyon?” tanong ko.

Kinuha ko ang aking cellphone at dinayal ang number ni Rachel. Mabilis naman niyang sinagot ang aking tawag.

“‘San kayo?” tanong ko.

“Dito sa Baywalk. Nagkakape, pampawala ng amats. Hahaha!” sagot niya. “Ikaw nasaan ka? Don’t tell me okay na kayong dalawa?”

Umiling ako. “Nope! Pinadampot ko siya sa pulis.”

“What? Seriously?” hindi niya makapaniwalang tanong.

“Yep!”

Narinig ko ang malakas niyang pagtawa.

“You’re insane, are you?” maloko niyang tanong.

“Of course, not!” tipid kong sagot. “Nandito ako sa unit niyo ngayon. I’ll stay here for the time being.” Paalam ko. “Bye na! I’ll take a shower. Sobrang antok na antok na rin ako.”

“Okay! Rest well.”

Pagbaba ko ng tawag ay nag-inat-inat pa ako. Kahit pagod at hinihila na ng antok ay pinilit ko pa rin pumunta sa banyo.

Nahimasmasan ako dahil sa warm water bath. Gumaan din ang pakiramdam ko. Pagkatapos maligo ay nagtimpla ako ng mainit na gatas. Hindi ko na naubos iyon dahil ramdam kong babagsak na ako dahil sa pagod.

Paghiga ko sa kama ay plakda nga ako. Hindi na ako nakapagpalit ng damit at nanatiling naka bathrobe.

“Uhm!” ungol ko. In my mind pakiramdam ko kasama ko si Aleric. ‘Nababaliw na ata ako dahil maghapon ko siyang iniisip kaya hanggang sa panaginip ay siya pa rin ang naiisip ko. And f**k, why I’m dreaming that we’re having intimate doing?’

Napakunot ako. ‘The last thing I remember ay mag-isa lang ako ngayon.’ Tanong sa aking isip. ‘Wait! I’m not dreaming. s**t! May nakapatong sa akin?’

Dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata. Madilim ang kwarto kaya’t wala akong idea. Bubuksan ko sana ang lampshade pero hindi ko maigalaw ang aking kamay. ‘Nakatali ako.’

Nagpupumiglas ako at susubukan ko sanang sumigaw ng biglang may tumakip sa aking bibig. Naramdaman ko ang hininga sa aking tenga.

“I’ll punish you!” bulong niya. Naramdaman ko na ang kaniyang mga kamay ay hinihimas na ang aking katawan.

“Ano ‘to, Aleric! Hayop ka. Pakawalan mo ako!” sigaw ko sa kaniya.

“Kahit sumigaw ka, walang makakarinig sa iyo. Soundproof ang unit kaya kahit anong gawing mong hiyaw wala ka ng magagawa.”

“Sira-ulo ka ba? r**e ‘tong gagawin mo?”

Naaninagan ko ang kaniyang mukha ng pumatong siya sa akin. ‘Ramdam ko ang balat na nakadikit sa kaniyang balat.’

“And who would believe that?” sabi niya. “Pulis?” Ngumisi siya. “Nonsense!”

Binaba niya ang kaniyang ulo at hinalikan ako.

Kinagat ko iyon para tigilan niya lang ako.

“Subukan mo! Hinding-hindi kita mapapatawad sa gagawin mo,” banta ko. “Ahh!” ungol ko ng maramdaman ang kaniyang daliri na lumalakad sa pagitan ng dib-dib ko. “Aleric, don’t do this to me!”

Yumuko siya at naramdaman ko ang hininga niya sa aking tenga.

“Try hard, honey!” bulong niya.

Kinagat niya ang pingol ng tenga ko. Ilang sandali pa ay hinahalikan niya na ang leeg ko at dinidilaan. Hanggang sa bumaba ito ng bumaba. ‘Nanghihina na ako.’

“Aleric, pagod na ako! Pwede ba pagpahingahin mo muna ako?” Nagawa ko pang mag request, pero ito lang ang naiisip kong paraan para mapahinto siya. “Please!” pagmamakaawa ko.

“Begging for what honey? More pleasure?” malandi niyang tanong. Narinig ko pang napangisi siya. “Like what you said earlier, I will try harder!”

“That is not what I meant.” Paglilinaw ko. “Untie me. Don’t do this... Ahhh!” malakas kong ungol. Naramdaman kong pinasok niya ang daliri sa aking gitna at naglabas pasok doon.

Habang ginagawa niya iyon ay hinalikan niya ako. Akala ko mawawalan siya ng gana kung hindi ako tutugon sa mga pinaggagawa niya pero mas nanggigigil pa siya.

Pinipigil ko ng umungol. ‘Malapit ng sumabong ang ---’

“Ahh!” ungol ko habang hinahabol ang aking hininga.

Mabilis naman siyang tumayo sa aking ibabaw. Napagtanto ko na nasa paanan ko siya dahil pilit na pinaghihiwalay ang aking mga hita.

“Aleric! Stop it,” banta ko sa kaniya pero hindi nagpa-awat.

‘He licked it like eating ice cream.’

Napapamura na lang talaga ako.

Sinipa-sipa ko pa siya para umalis pero hindi ko pa rin siyang nagawang pigilan. Hinawakan niya pareho ang aking mga binti habang nasa pagitan ng hita ko at kung anu-ano ang ginagawa roon.

‘I’m really tired! Hindi ko na talaga kaya.’

Pinikit ko na lang ang aking mga mata. ‘Pagsawaan mo dahil bukas lagot ka talaga sa akin.’

“Huwag mo kong tutulugan!” banta niya. Ngayon ay nasa ibabaw ko na siya. “I’m not done punishing you, Hera! Ipaparamdam ko sa iyo kung paano mo ako pinahiya,” dugtong niya.

“Do whatever you want. Hindi na magbabago ang isip ko. At sa ginawa mo ngayon? Mas napatunayan ko na dapat talaga kitang iwan!” kaswal na saad ko.

Binaon niya ang kaniyang alaga papasok sa akin kaya napasinghap ako.

“Hindi ako papayag. Kahit anong sabihin at gawin mo, wala akong pakialam. Basta hindi tayo maghihiwalay!”

“Ahh!” muli kong ungol.

“Understand?”

“f**k you!” usal ko sa kaniya.

“Yah! I’ll f**k you until surrender and forget about what you are saying. In your dreams, Hera!”

“Ha? In your dreams, Aleric!” Dahil sa inis ko ay tinugunan ko ng kagat ang kaniyang mga halik. Habang nasa ibabaw ko ay kinakagat ko naman ang kaniyang balikat at leeg sa tuwing mapapa-ungol ako.

‘Ano ba ‘tong ginagawa namin dalawa?’

Nararamdaman kong malapit na siyang labasan. Nagpanic na ako.

“Sa labas…” sabi niya.

“Uh-oh!” pagtanggi niya.

“Not bad, right? Having a baby is what I’m planning right now.”

“No!” tanggi ko.

Ngumisi siya. “Wala ka ng magagawa. I’m working so hard, Hera. At hindi ko hahayaan na masayang lang ang semilya ko.

“Don’t do it, Aleric! Parang awa mo na,” pagmamakaawa ko. “I’m not ready.”

“I’ll make all the arrangements.”

“s**t! This is not a simple conversation. Hindi ako nakikipag bargain sa iyo,” sagot ko.

Magkalapit lang ang mukha namin kaya nakita kong napangiti siya.

Muling nag-isa ang aming mga labi. At habang hinahaliwan ako ay sinasabayan niya ng pagbayo. Gamit ang paa ko ay nilalako ko na siya sa akin pero nanatili pa rin siya sa ibabaw ko at hindi tinatanggal ang alaga sa aking gitnang parte.

Habol-habol niya ang kaniyang hininga.

“I love you. You’re my whole life. I’m sorry but I can’t lose you. That will never happen again. I swear. Please, honey. Please forgive me,” pakisuyo niya. Nakadikit ang kaniyang noo sa aking noo. “Please!”

Hindi ako umimik.

“Honey…”

“I will forgive you but not this time,” sagot ko. “I’ll think about it. But now? It's still a no.” Pagmamatigas ko. ‘Porket nadiligan okay na? Nek-nek mo!’

Naramdaman kong naging maluwag na ang tali sa aking kamay. Unti-unti ko na rin iyon na kilos pero ngalay. Hihilutin ko sana iyon pero agad niyang inagaw ang kamay ko at siya ang naghilot.

Tinalikuran ko siya pero ikinulong niya ako sa kaniyang bisig.

Nauna akong nagising sa kaniya. Ang sakit ng buong katawan ko at hirap na hirap ako sa paglalakad. Pagpasok sa banyo ay nakita ko sa salamin ang aking sarili. Ang daming pasa. Pati ang wrist ko ay nagpasa rin. Chineck ko ang buo kong katawan. Pagbaba ng aking tingin ay may bakas doon ng pasa. ‘Iyon siguro ang pagkakahawak ni Aleric.’

I take a quick shower. Iniwan ko si Aleric ng mag-isa sa kwarto. Paglabas ko ay nadatnan ko si Joan na natutulog sa sofa. Bubuksan ko sana ang isa pang kwarto pero naka-lock iyon. Hindi ko na inabala pang gisingin sila at umalis na ako.

Aleric Zeus Marcet

“Daddy…” tawag sa aking isang bata.

Sinalubong ko siya ng yakap. Binuhat ko siya at inikot-ikot sa ere.

Bigla akong nagising dahil sa panaginip na iyon.

Pagdilat ko ay tahimik na ang buong kwarto. Mag-isa na lang ako sa kama.

“Honey!” tawag ko habang kinukuha ang aking mga damit para mag bihis.

Walang tao sa banyo. Paglabas ko ng kwarto ay nadatnan kong kumakain sina Steph, Carol at Chan.

“Morning,” kaswal nilang bati.

“Morning. Si Hera?” tanong ko sa kanila.

Napakibit balikat lang sila.

“Hindi ko alam,” saad ni Carol. “Si Joan ang natulog dito sa sala.” Tumingin siya kay Joan, “Napansin mo bang umalis si Hera?”

“Hindi. Ang sarap ng tulog ko kanina,” kaswal na sagot ni Joan.

“It’s okay. Tatawagan ko na lang. I have to go,” paalam ko.

Sinusubukan kong idayal ang number ni Hera pero out of coverage area na iyon.

May tinawagan akong ilang mga tao at pinahanap ko siya.

“I’ll wait for an update!” sagot ko sa aking kausap.

Naalala ko na weekend nga pala ngayon. ‘Baka umuwi siya sa bahay ni Tita Hilarie.’

Dumiretso na ako sa bahay nila. Isang oras din mahigit ang byahe kaya tanghali na ako nakarating doon. Pinark ko ang kotse sa tapat ng gate. Ilang beses din ako nag doorbell pero walang lumalabas doon. Naghintay ako nagbabakasakali na mamaya ay may lalabas na doon.

Napatingin ako sa tapat ng kotse ng huminto doon ang tricycle.

“Hijo, kanina ka pa ba nariyan?” tanong ni Tita Hilarie.

“Opo, Tita.”

Nakababa na siya at naglalakad papunta sa akin. May bit-bit siyang basket at puno iyon ng mga sariwang pagkain.

“Tulungan ko na po kayo,” sambit ko.

“Salamat,” sagot niya ng i-abot ang basket. Kinuha niya ang susi at binuksan ang gate. “Pasok. Baka tulog si Hera kaya hindi ka napagbuksan. Maaga kasi iyon dumating kanina.”

Pilit akong ngumiti, “Baka nga po!” tipid kong sagot.

Pagpasok sa loob ng bahay ay kinuha ni Tita ang basket. Ngumiti siya sa akin.

“Akyatin mo muna siya sa kwarto para alam niyang nandito ka.”

Tumango na lang ako at naglakad pa-akyat sa kwarto ni Hera.

Sinubukan kong pilitin ang doorknob. ‘Bukas iyon.’ Dahan-dahan kong binuksan iyon at sumilip.

Nakahiga nga si Hera roon at nakatagilid sa gawing kanan.

Dahan-dahan at magaan akong naglakad upang hindi siya ma-istorbo. Umupo ako sa bedside upang tabihan niya pero nagulat ako ng magsalita siya.

“What are you doing here?” tanong niya. “Pagod ako at wala akong panahon na kausapin ka!” walang gana niyang sambit.

Huminga ako ng malalim. Tinabihan ko siya sa kama at niyakap.

“I’m worried,” bulong ko. “Akala ko wala ka na.”

Ngumisi siya.

“Aleric hindi ako iyong tipo ng babae na aalis at hindi magpapakita pagkatapos ng nangyari. Magpapakalayo, mabubuntis tapos babalik after a year?! Nakakasawa na iyong mga gano’n eksene.”

Hinimas ko siya sa braso. Hinalikan ko rin ang kaniyang balikat.

“Can I stay? I’m willing to be your maid today. Para makapahinga ka at si Tita Hilarie. I’m good at house chores, and you know that.”

“Do whatever you want!” sagot niya. “Get out. I’m tired. I want to rest.”

“Okay!”

Sinilip ko pa siya. ‘Nakapikit na ang mata.

Bumaba ang haplos ko sa kaniyang wrist.

“Masakit pa ba?” tanong ko.

“Hindi na masyado,” kaswal niyang sagot.

“Okay. Baba na muna ako. I’ll help Tita Hilarie.”

Hindi na ako nakakuha pa sa kaniya ng sagot.

Hinanap ko kaagad si Tita Hilarie pagbaba ko. Nadatnan ko siya sa kusina.

“Tita,” tawag ko. Kinuha ko ang aking wallet. Binigay ko sa kaniya ang credit card ko. “Tita, you can relax today. Do whatever you want. Ako na po ang bahala sa mga chores dito sa bahay.”

“Really?” Hindi makapaniwalang tugon niya. “Kaya lang nakakahiya naman sa iyo. At isa pa magagalit si Hera,” pag-aalala niya.

Ngumiti ako, “Tita I asked her about it. Sabi niya gawin ko na lang ang gusto kong gawin. Isn't it sweet?” tanong ko.

“Yes… Minsan lang naman maging showy ang batang iyan.” Kinuha niya ang credit card.

“Buy anything you want, Tita. Kung gusto niyo magpamassage din kayo and magpa spa ni Nanay Tina.”

“Ukie…ukie… Ikaw na ang bahala dito ha?! Bye,” paalam niya. “Magbibihis lang ako sandali,” saad niya at umakyat sa hagdan papuntang kwarto.

Minuto lang ang lumipas at nakapag-ayos na si Tita. Pagkatapos magpa-alam ay umalis na rin siya.

“Enjoy, Tita.” Sambit ko.

I prepare brunch for her. Dinala ko iyon sa kwarto at nilagay sa side table. ‘Para kapag nagising siya ay may kakainin na siya.

Malinis naman ang buong kabahayan. Naghahanap pa ako ng magagawa para magpalipas ng oras. Nag walis-walis ako, nag mop, at nag punas-punas ng ilang mga gamit. Naglaba rin ako ng mga ilang damit na nasa basket.

Hindi ko napansin ang oras. Nang maupo ay naramdaman ko ang pagod.

Napatingin ako sa aking sarili. ‘Wala akong dalang damit.’

Bumalik ako sa kwarto ni Hera. Nakaupo na iyon sa veranda habang kinakain ang niluto kong bagkain. Tiningnan niya lang ako at hindi pinansin. Nang makita ko na sumusubo siya ay nakaramdam na rin ako ng gutom. Pati ang tiyan ko ay nag-aalboroto na rin.

Lumapit ako kay Hera. Yumuko ako at binuksan ang aking bibig.

Tinitigan niya lang ako. Maya-maya ay inabot sa akin ang kutsarang hawak niya.

“Sit!” utos niya.

Umupo naman ako sa katapat niyang upuan.

“Eat!”

Ngumisi ako, “Am I your pet?” tanong ko.

“Maybe!” irap niyang sagot sa akin. “How do you know Devon?” tanong niy.

“Simula pagkabata,” sagot ko. “Why? Is there any problem?” tanong ko.

“I don’t like him. As much as possible lumayo ka sa kaniya. He’s not a good influence on you and our relationship.”

“Honey, bakit hindi mo muna siya kilalanin? Sigurado naman magkakasundo kayong dala-”

“Kung ipipilit mo iyan ay wala na akong magagawa. Hindi ko siya gusto at kung hindi mo kayang respetuhin iyon, then leave! Aleric, hindi ako maghahabol sa iyo. You don’t have the right to demand. Your choice. Katulad ng panloloko na ginawa mo sa akin. I’m sure you will thank me soon. Hindi ka magsisisi sa desisyon na gusto ko.”

Tatayo na sana siya pero pinigilan ko.

“Is there any way I can do? Hera, kaibigan ko siya.”

“And what am I to you?” tanong ko.

“You know my answer, Hera. Pero hindi ba kalabisan ang binibigay mong choice sa akin?”

Ngumisi siya at umiling.

“If you can’t, then fine. Now, leave, and let’s end everything between us!” banta niya.

“No. I won’t leave. If that is what you want, I will do it.”

“Why have second thoughts?” natatawa niyang tanong.

“Of course, no!” sagot ko. ‘This is to end the conversation.’ But in my mind, there’s a lot of why.