Aleric Zeus Marcet
“Aleric.”
“Aleric!”
“ALERIC!!!”
Napalingon ako sa aking kaharap ng marinig ang aking pangalan. Napatitig lang ako sa kaniya at tulala.
“Kanina ka pa wala sa sarili mo!” usal ni Mommy. “Mag-almusal ka na riyan bago pumasok sa trabaho.”
Tumango ako at hinarap ang aking pagkain. ‘Mula kagabi pa lutang ang aking isip tungkol sa nalaman ko.’ Hindi ako makapaniwala. ‘All this time, sila-sila lang ang nakaalam ng lahat. ‘At bakit kailangan pa niyang itago sa akin ang kaniyang pagkatao?! Kung alam ko lang! Kung alam ko lang!’
“Dad?” tawag ko. “Kailan mo pa nalaman ang totoong pagkatao ni Hera?”
“A year ago!” sagot niya. “Kinausap ako ni Marvin na may ipapakilala siyang tao sa akin na malapit sa kaniyang puso. Gusto rin niyang tulungan si Hera na makapasok sa airline nati
