Eviane's P. O. V.
Awang-awa na ako kay Garrison pero wala man lang akong magawa kundi ang panoorin siya, pakiramdam ko kahit anong comfort ang gawin ko ay hindi ko mapapagaan ang damdamin niya. Matapos niyang ikwento sa akin ang nangyare, parang gusto ko na lang rin umiyak.
"Grabe, ikaw ang tunay na anak. Laman at dugo ka ni tito pero ikaw ang hindi makalapit sa kaniya? Gustong-gusto kong awayin 'yang kapatid mo!" inis kong sabi at napasandal sa railings ng balcony.
Narito kami ngayon sa balcony ng aming kwarto habang pinag-uusapan ang mga bagay. Kakatapos lang naming mag-dinner. Madilim na ang kalangitan at ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin na dumadapo sa aking balat.
"Love, I'm sorry kung damay ka sa mga problema ko," aniya at hinawakan ang beywang ko.
"I'm sorry that you'r
