Kabanata 16
Huminto ang sasakyan ni Alexander ng nasa tapat na kami ng bahay. Tikom lang ang aking bibig. Paanong hindi ako tatahimik kung tahimik din sya. Parang hindi nya ako pinakilig kanina!
Umiling na lang ako saka hinawakan ang pintuan. Huminto ako. Ramdam kong nakatitig sya saakin. Parang may hinihintay.
Mag papasalamat ba ako? Of course Danica! Hinatid ka na nya hello? Wala kang utang na loob. Damn! pati sarili ko kalaban ko na.
"I have an umbrella here.." he said.
"Ah..hindi na, tatakbuhin ko na lang."
Ngunit hindi nya ako pinakinggan at may inabot sa likod. He handed to me a black umbrella.
"Alexander, malapit naman na.."
He raise a brow. Kinuha nya ang kamay ko saka pinilit na nilagay doon 'yong payong.
"Malakas pa 'yong ulan. Kung tatakbuhin mo 'yan mababasa ka
