Cresia's POV
Tumakbo ako nang mabilis sa abot ng aking makakaya upang maiwasan si Kuya. Wala na akong pakialam sa iisipin ng mga taong nakikita ang kaganapan dito sa taas. Ang gusto ko lang ay makaalis sa bahay na ito at hindi na magpapakita pang muli. Subalit kakayanin ko ba?
“Kaya ko ba? Kayo ko bang iwan ang mala-prinsesa na buhay na binibigay sa akin ng mga magulang ko?” Tanong ko sa sarili ko na hindi ko rin alam ang sagot.
Kaya ko bang mabuhay na wala ang pamilya ko? Kaya ko bang kumain ng mga pagkain na hindi ko nakasanayan? Magsuot ng mga hindi branded na damit, sapatos, at alahas? Tumira sa squatter's area kasama ang mga langaw, ipis, lamok, at kung minsan pa nga ay daga. pa.
Ewwwwwww!
Bigla akong kinilabutan sa aking naisip. I can't imagine myself living that kind of life.
