CHAPTER 17

1252 Words

PERO BAGO PA MAN makarating ng poblacion ay namataan na ni Berry ang kulay mais na buhok na iyon na umaangat sa luntiang kulay ng paligid. Matingkad ang kulay ng mga dahon ng halaman at puno sa Sagada dahil panaka-naka ang ulan tuwing hapon, at mukhang kaninang umaga ay bumuhos na naman ang ulan dahil maputik ang bahagi ng kalsada na hindi pa sementado. “Eira, siya ba ang nagtapon sa cellphone mo?” tanong ni Berry sa kapatid. “Oo.” Hindi na pinakinggan ni Berry ang mga sumunod na sinabi ng ibang kapatid. Basta na lang niya sinalubong ang pekeng blondita at tatlong kasama nitong diring-diri sa mga nakikita sa paligid. Narinig pa niya ang pinagsasabi ng mga ito habang papalapit siya. “I don’t even know why we’re here, Hazel. This place is so yucky! Look at my Manolo Blahnik shoes, it ha

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD