MADGET
NANG i-abot na sa akin ni Conor ang cellphone ay agad ko iyong kinuha at pinakinggan kung ano ang kanyang mga sinabi.
Nabasa niya ang ilan sa mga laman ng aking text messages. Totoo nga na hindi niya naman talaga iyong binuksan pero dahil nababasa ang laman ng lahat ng dumarating na text sa aking screen ay mababasa niya talaga iyon.
Mula sa mga oras na iyon ay hindi ko na magawang tumingin sa kanyang mga mata. Hindi ko na rin siya kayang kausapin ng diretso dahil sa totoo lang ay nasa akin na ang hiya at ang guilt sa sarili ko.
Hindi ko kayang isipin na mauunahan niya ako na sabihin sa kanya ang totoong pakay ko dito sa San Lorenzo. Pero hindi ko kasi alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya na ang pakikipagbukod ko sa kanya ay totoo, na galing sa desisyon ko, dahil mahalaga na
