Nakatingin ako kay Carina at sa kaniyang Tiyahin habang nagpapa-inuman sila ng gamot na hindi ko naman alam kung para saan pero dahil mukhang sanay na si Carina doon ay hindi na ako nakialam. Ang mga kamay ni Carina hanggang ngayon ay nanginginig marahil dahil sa lakas na nawala sa kaniya.
“Sinabi ko na sa iyo na lagging iinumin ito, hindi ba?” aniya noong Tiyahin niya na nagpakilalang Carmela.
“Ikaw talagang bata ka. Wala pa naman ang ina mo ngayon tapos nagka-ganiyan ka,” sambit noon na hindi naman tinutugunan ni Carina dahil tulala pa rin siya.
Sila lamang ang aking pinanonood simula ng kami ay makabalik. Nawala lamang ang atensyon ko sa kanila nang mag-vibrate ang aking cellphone sa bulsa ng jacket na suot ko.
Bumungad sa akin ang ilang Missed calls mula kay Viro a
