Halos papasikat pa lamang ang araw at tumitilaok pa lamang ang mga manok ngunit namamayani na ang katahimikan sa aming bahay. Hindi katulad ng nakagisnang mga umaga na puno ng ingay. Tanging ang tugtog mula sa speaker nang malayong Kapitbahay ang nagsisilbing ingay sa paligid.
Kapwa kami naka-sandal ni Viro sa may hood ng sasakyan na orihinal na pag-aari ni Lola. Nag-iisa itong naka-parada sa bakuran naming kay linis-linis ngayon. Sumimsim ako sa styro cup ng kapeng sa vending machine lamang galing. Kapwa kami ni Viro galing sa pamamalengke at sumama kay Ate Marie kanina dahil pareho kaming maagang nagising.
“Tinapay ba… ayaw niyo?” tanong ni Ate Marie na kalalabas lamang mula sa teresa at may bitbit pang plastic.
“Okay na po kami sa kape,” tugon ko at saka binigyan siya ng
