“BAKIT PARANG ayaw mo?” pansin ni Sephany sa reaksiyon ng mukha ni Thaddeus.
Tumikhim si Thaddeus. “Malikot kang matulog,” katwiran pa nito.
“Pero ikaw pa mismo ang nag-alok sa akin kagabi na makitulog sa silid mo para masigurado na okay lang ako sa magdamag. Paano mamayang gabi? Paano kung maulit ‘yong masamang panaginip ko? Baka sa nightmare pa ako mamatay. Bahala ka,” ani Sephany na nagbawi na ng tingin. “Baka paggising mo bukas, malamig na bangkay na ako rito.”
“Wala sanang problema kung hindi ka lang malikot matulog.”
“M-malikot ba akong matulog?” tanong niya nang muli itong tingnan. Parang hindi naman.
“Saan ka ba nagising kanina? Halos siksikin mo na ako sa puwesto ko. Ang layo-layo ko na nga sa iyo, nakarating ka pa rin sa tabi ko.”
Umiling siya. “H-hindi, ah. ‘Wag mo nga ako
