HALOS mapigil ni Ayah ang kaniyang paghinga nang mapagsino ang may-ari ng boses na iyon. Hindi siya maaaring magkamali.
Lalong nagwala ang puso niya sa labis na tuwa.
“P-Prix?”
“Ako nga.”
Ikinurap-kurap niya ang kaniyang mga mata nang makumpirma iyon. “Bakit dito mo ako dinala? At talagang nakuha mo pa na takutin ako? Akala ko, kung sino ng masamang loob ang basta na lamang nagtakip sa aking bibig at hinila ako papunta sa ganito kadilim na lugar.”
“Pasensiya na. Baka kasi, may makakita sa atin sa may plaza na nakakakilala sa iyo.”
Sinikap ni Ayah na sanayin ang kaniyang paningin sa dilim. Hanggang sa maaninag din niya sa wakas ang pigura ni Prix.
“Ang dilim dito, Prix.”
“Natatakot ka ba?”
Niyakap niya ang kaniyang sarili. “Hindi naman sa natatakot ako. H-hindi lang ako sanay sa ka
