Dumating ang araw na okey na ulit si Jake. Maayos na itong nakakatayo, nakakalakad, at bumalik na ito sa normal. Iyong lalaki na sobrang gwapo sa paningin ko noong una kaming nagkita, at iyong lalaki na nangako sa akin ng panghabangbuhay na pagmamahal ay muli kong nasilayan. Dapat ay siento porsyento ang aking kasiyahan dahil hindi na ito nahihirapan sa kanyang mga galaw. Although temporary lang at maaaring atakihin muli ang lalaki sa kanyang sakit pero kampante kami na magiging okay lang din kaagad siya dahil nasa bansa na ang kanyang doctor.
Habang namimili siya ng kanyang isusuot ay nakatingin lang ako sa kanya. Darating kasi ang Mommy at kapatid nito at susunduin daw namin sa airport. Hindi na kailangan pero gusto niyang ipagmalaki ang kanyang progress.
“Namamayat ka yata, baby,” p
