MINT ACADEMY 4: THE GREEN EPIDEMIC

GREEN CHAPTER 21

One week na simula noong umalis sila Eli dito sa basement although ramdam ko ang mga nangyayari sa taas hindi ko pa rin naman alam kung ano talaga ang totoong nangyari.

Basta naramdaman ko na lang na may away doon sa taas tatlong araw na ang nakakalipas pero hindi ko alam kung paano ito nagsimula. Sa ngayon ang village ay nahahati sa dalawang grupo at ang kalabang grupo ay sumanib sa organisasyon at tinanggap ang gamot na binigay sa kanila.

Hindi ba sila nangangamba para sa buhay nila?

Maniwala man sila kila Eli o hindi is none of my business so I will continue to reproduce the antidote. Wala akong balita outside world and it's been three weeks since the Green Epidemic reaches the whole world.

Hindi ko na nakausap pa sila Marvin last week up until now siguro sobrang busy na sila and siguro may mga humahadlang sa connection namin. We don't know kung may mga may abilities din ba na nasa panig ng organization but I hope there is none.

Mahihirapan kami.

A few moments later naramdaman ko na pababa si Eli, si Eli lang. Why is she here?

"Akesia?" I turned around and I saw her, Eli, "Are you done?"

I nod. "Yeah, I produce at least five hundred porcelain bottles of antidote. Are the village okay?"

She also nod, "Okay na. May ilan lang na humindi sa una pero okay na sa ngayon. Nakita kasi nila kung gaano kasuklam suklam ang tinatawag nilang tagapag ligtas kaya naman ayun nagsisanib na sa amin."

"Nakita mo na ba kung sino yung spy nila?"

Umiling sya, "Hindi ko sya naramdaman simula noong nakalabas kami dito. Hindi ko nga rin nakikita si Eros eh. Sabay sabay kaming lubas noon sa west forest pero hindi ko sya mahanap sa lugar na ito." Napabuntong hininga naman sya.

Napakunot naman ang noo ko, "Di ba sya yung friend nyo? Yung kinukwento nyong tumiwalag?" tumango naman sya "Hindi naman sa nakikisali ako ah pero there is a lot of what ifs na pumapasok sa usap ko tungkol sa Eros nay an."

"Ako din naman at kahit na gusto ko i-share to kay En hindi ko naman magawa. En loves Eros kaya alam ko na masasaktan sya once na nagsabi ako ng hindi maganda kay Eros. Nasaktan na nga sya sa mga nalaman nya sa west forest dadagdagan ko pa?"

Nagkibit balikat naman ako. "A bitter truth is better than sweet lies." Pagbibigay babala ko.

"Anyway, wag na muna natin pag-usapan yan. You ready to go out?"

I nod, "Always. Gustong gusto ko na talaga lumabas sa lugar na ito. Feeling ko kulay dilaw na ako dahil hindi na ako naaarawan. I need vitamin E!" I exclaimed and she chuckled.

We packed the five hundred porcelain bottles on five medium size boxes and we use the cart inside this basement. Kung tutuusin kompleto na ang lugar na ito eh maliban lang sa sunlight. Well, kaya nga basement di ba?

Silly me.

Nang makatungton ang paa ko sa labas ng bodega kung saan nakatago ang secret basement ay kaagad naman ako napatakip ng mata ko dahil sa sikat ng araw at saka ako nag inat inat.

"Oh goodness! Mister sunshine I missed you so much!" I jokely said and Eli chuckled.

"Hindi naman halatang labas na labas ka na no?"

"Ikaw ba naman makulong sa basement ng almost two months eh."

"Kung sabagay. Ako nga noong na grounded ako namiss ko rin yung sikat ng araw eh."

Natawa ako. "Bakit ano bang akala mo sa kwarto mo walang bintana para hindi Makita ang sikat ng araw?"

Umirap naman sya, "Hindi naman kasi ako sa kwarto kinulong ni lola! Sa bodega!"

"Dito?" di makapaniwalang sabi ko at tinuro ang bodega sa likod ko.

Umiling sya, "Hindi dyan. Sa isang bodega. Duh! Alam mo namang bawal ako dyan dati di ba?"

Hindi na ako nagsalita pa at tinulak ko na ang cart. Sumunod lang ako kay Eli sa paglalakad dahil hindi ko naman alam kung saan ang daan papunta sa tinutuluyan ng mga tao.

Hello~ nakahiwalay kaya tong bahay ni lola Paz.

"Give me a briefing." I told her habang naglalakad kami.

"Noong hindi pa nagbo-broke out ang epidemic nag away away kami. Hindi alam ng karamihan ang nangyayari. It all started a day after we pursue them. when someone caugh and then the others got fever they all believe us. Kahit ano kasing tawag nila ng tulong sa organization hindi sila pinapansin at doon nalaman nila na wala na silang pakinabang." I can feel her hatred towards the organization. Normal lang naman ang magalit at ang hindi normal ay yung hindi magalit kahit alam mong mali ang ginagawa ng isang tao. Isa ng aba? "Out of four hundred thirteen people in this village including you, me, En and Livi two hundred are positive. One hundred and fifty is in the early symptoms and the rest is negative."

Napatango tano naman ako. "So, S and N succeed." I said.

"Sino si S and N?"

"Six and Nine. One of the inner part of the organization."

"Inner?" di nya makapaniwalang pag uulit at tumango naman ako.

"Yes, sila ang nag utos kila lola Paz na gumawa ng isang epidemic. Actually isa sila sa mga matataas at may kapangyarihan sa organization." Pagbibigay ko ng impormasyon. "Hindi lang isa ang organization na ito na kalaban natin. The whole organization knows in the outside of the village as Color Corp."

"This corporation is too cruel."

"Life is cruel, Eli." I told her and she looked at me like she knew what I just said.

"Yeah, life is cruel."

"If ever na makaligtas si lola Paz I will let her told everything about you and En but if not then there is no choice but I will do it in her part."

"How do you know about us?"

"Lola Paz told me."

"Do we have a caring parent?" she asked.

Shall I tell her? Wala naman atang masama di ba?

"Yes. Hindi totoo na tinapon kayo sa bangin. You will know the whole story sooner or later."

Bumuntong hininga lang sya at hindi ko na lang pinansin.

Nang makarating kami sa isang malaking bahay.

"This mansion is the property of our former mayor. Hindi namin alam kung saan nagpunta ang mayor at bigla na lang nawala with his daughter and son but since his secretary is still here ay nagawa naming na dito muna manuluyan."

"Nakahiwalay ba ang mga negative sa positive and to those who have symptoms?" I asked.

Naramdaman ko naman na may paparating, "Yes, naihiwalay na nga namin sila. Are you Miss Akesia?" he asked.

Tiningnan ko muna ang lalaking nagsalita. Well, gwapo sya pero para sa akin mas gwapo pa rin ang Marvin ko.

Pinakiramdaman ko rin sya dahil baka mamaya may balak syang masama but then I was wrong so I nod to him and said, "That is good then at least hindi tayo mahihirapan na mamonitor sila. Yes, I am Akesia. How do you know my name, Mister?"

He smiled at me. "Eli and En talked about you after they reunite the whole village."

Tiningnan ko naman si Eli and she smiled at me, "Wala naman atang masama di ba?"

Wala nga pero ayoko lang na pinag uusapan ako but then hindi ko na lang sila pinansin.

"It is not time to chit chat. We need to work. Time is gold so we shall make our move."

"Yes." They both said.

"Eli go with En and Livi. Get all the people aged eight to twenty-seven with good heath and nice attitude. Ayoko ng may hindi magandang tao akong katrabaho."

"Okay, copy that."

"And you Mister?"

"Almojuela."

"Okay, Mister Almojuela. I want you to monitor all the patients. As in those three hundred and fifty patients. Get someone na makakatulong sayo. Know their conditions and print it properly saka mo ipakita sa akin para mapabilis ang pag agapay natin sa mga may sakit."

"Copy."

Agad naman umalis ang dalawa.

Tatapusin ko na agad ito para makalabas na ako sa village na ito. Once na makalabas na ako dito gagawin ko ang lahat para makaligta sang maraming tao. For now, in this village wala pa namang namamatay at sana walang mamatay.