Amanda’s POV
Nahihiya at kabadong dahan-dahan akong pumasok sa loob ng opisina. Nakababa ang tingin ko dahil sa kahihiyan.
Galit ba siya?
Lumunok ako para basain ang nanunuyo kong lalamunan.
Kasalanan mo naman ‘to Amy— anong kasalanan? Hindi ko kasalanan na bigla siyang susulpot sa kalagitnaan ng gabi!
Nang makarating na ako sa harapan ng mesa nito ay napahinga ako ng malalim.
“G-Goodmorning Sir.” Mukhang huling tawag ko na ng Kaiden sakaniya kagabi.
Hindi ako makatingin sa mukha niya pero ramdam ko ang lalim ng titig nito. Napakagat ako sa pang-ibabang labi.
“My schedule?”
Napataas ang dalawang-kilay ko at napaangat ng tingin rito na biglang tumayo mula sa kinauupuan.
“Hindi naman kayo bumalik kahapon, hindi ko naconfirm ang iilang mga schedules niyo.” Mabilis na sagot k
