Chapter one hundred twenty nine
STEVE’S POV’S
Hindi ako napansin ni Clark na umalis, ngayon ko na kase kukunin yung bracelet na pinagawa ko para kay Madison.
Ibibigay ko rin agad ito sa kanya, alam ko namang maaalala niya na anniversary namin ngayon.
Palagi niya yung naaalala kaya hindi niya malilimutan ang araw na ito.
“ Sir, maswerte po girlfriend niyo ang ganda ng regalo niyo para sa kanya.”
“ Salamat.”
Hindi ko mapigilan mapangiti habang tinititigan yung bracelet, iniimagine ko na matutuwa siya kapag iniabot ko na sa kanya ito.
Agad akong pumunta sa bahay nila Madison, kinakapalan ko na lang ang mukha ko kahit ayaw akong papasukin ng mama niya.
“ Tao po?”
“ Saglit!”
“ Tao po?”
“ Sino ba—Ikaw nanaman?”
“ Umm, tita pwede ko po bang—”
“ Busy siya, marami siyang ginagawa.”
“
