Chapter eighty four
MADISON’S POV’S
Nagkasalubong kami ni Clark sa may pinto ng classroom, ang aga niyang dumating at palabas siya ng classroom.
Tinitigan niya ako ng matagal.
“ Bakit?” tanong ko dahil hindi siya kumukurap habang tinititigan ako, parang may iniisip siya tungkol sa akin.
“ No-nothing.” Naglakad siya papunta sa cr, bakit iba ang ikinikilos niya ngayon? Hindi niya ako binati man lang ng good morning.
Hinintay ko siyang makarating dito sa loob ng classroom at derederetso lang siya sa kanyang upuan, bakit siya ganyan? Parang may nangyaring masama.
Lumapit ako sa kanya.
“ May problema ba?” dati kase kapag ako ang may problema palagi niya akong kinukulit at tinatanong tungkol sa problema ko, ganito pala ang pakiramdam kapag may feelings ka na sa tao, mag aalala ka na rin
