Chapter one hundred forty two
MADISON’SPOV’S
Nagtataka ako dahil naririnig ko yung usapan ng ibang estudyante na may nag away dawn a mga magulang kanina.
Imposibleng sila mama yun dahil wala naman silang kaaway dito.
Hindi rin pumasok si Clark buong araw, siguradong binabantayan niya ang mama niya, hinanap ko sila mama at papa sa may auditorium para makasabay na umuwi.
Wala na kase kaming last subject.
Biglang nagtext si Clark sa akin. “ I’m sorry.” Binasa ko yung text bakit yan ang nakalagay? Nagsosorry siya para saan?
Wala na sila mama sa auditorium kaya dumiretso na ako sa bahay.
Pag uwi ko.
“ Ma, pa! nandito na ako.” Naabutan ko sila na seryoso ang mga mukha habang nakaupo, parang problemado. “ Anong nangyari?” agad kong tanong.
“ Madi, mag usap nga tayo.”
“ Tungkol saan?” b
