CASSANDRA
Araw-araw akong gumigising nang maaga para magtungo sa hardin upang magdilig ng mga marisol. Dahil wala namang pasok ngayon si Senyorita at nandito ang kaniyang tatay, pansamantala akong abswelto sa kaniyang pangmamalupit kaya panatag ako tuwing Sabado at Linggo. Ngunit ang dalawang araw na iyon ay tila oras lamang para sa akin... Kung pwede lang na huwag nang umalis pa sina Don Fernando edi sana hindi ako mamomroblema.
"Cassandra, tawag ka ni Don Fernando. Mayroon tayong meeting para sa nalalapit na pasko, uuwi ka ba?" tanong ni Ruby. Kahit na mayroon pa siyang kasalanan sa akin, umaakto siya na parang wala siyang ginawa. Kinakausap niya ako na katulad nang magkaibigan, na hindi ko naman tinitingnan na mali. Sa katunayan, gusto ko ang confidence ni Ruby kahit na kakapalan ng
