Hinayaan lang ni Aillard na umiyak ng umiyak si Astrid sa dibdib niya at ilabas lahat ng sakit na nararamdaman nito. Mahigpit ang yakap niya sa dalaga habang marahan na hinihimas ang buhok nito. Gusto niya iparamdam dito na nandito lang siya handang makinig at damayan siya.
Aillard knew that Astrid missed her father so much at wala siyang ibang magagawa para sa dalaga kung hindi ang damayan ito at maging sandalan nito.
Astrid was crying for almost half an hour from now.
"I missed my dad. I missed him so much..." humihikbi na sambit nito sa kanya.
Nang bumitaw ito sa kaniya ay hinawakan niya ang mukha nito gamit ang dalawang kamay niya at gamit ang hinlalaki niya ay pinunasan niya ang mga luhang nalalaglag mula sa mga mata nito. Panandalian niyang binitawan ang mukha nito para kunin ang
