[Zyrus]
“Tito.” Tumayo ako nang pumasok na si Tito dito sa opisina niya sa AMCO.
“Zyrus, ano bang importanteng pag-uusapan natin?” tanong nito habang naglalakad papunta sa mesa niya.
“Tito, iyun pa rin po. Iyon pong sinabi ko sa inyo the other day?”
Naupo ito sa swivel chair niya, kaya lumapit ako sa mesa niya at saka tumayo sa harapan nito. Mataman naman akong pinagmasdan ni Tito Klarence na para bang sa mukha ko niya makikita ang kasagutan sa inilalapit ko sa kanya.
“Bakit mo nga ba kailangang gawin iyun? Eh sabi mo nga, susundin mo naman ang mga napag-usapan natin, at hindi ka naman nagmamadali. Pero ngayon, bakit parang nagmamadali ka? Parang gusto mo yata akong maisahan?”
Naupo ako sa upuang nasa harap ng mesa ni Tito. “No, Tito
