Hindi kami sabay naglakad ni Dos pabalik sa parking. Nasa likuran ko siya, katulad nung pagdatingn namin dito kanina. Pero ramdam ko ang paninitig niya sa likuran ko. HIndi tuloy ako mapakali habang naglalakad. Hanggang sa makapasok na kami sa sasakyan ay wala pa ring nagsasalita.
Akala ko ay kakausapin na ako ni Dos habang nasa biyahe kami pauwi ng condominium. HInihintay kong tanungin niya ako sa narinig niya mula kay doktora, pero nanatili lang siyang tahimik. Natatakot naman akong mag-ungkat. Pakiramdam ko ay sasabog na lang bigla si Dos.
Balak ko pa namang dalawin ang mga kaibigan ko, pero sa estado ngayon ni Dos, hahanap na lang ako ng ibang pagkakataon. Binuksan ko ang stereo ng sasakyan. Sobrang nakakabingi ang katahimikan sa pagitan naming dalawa ni Dos.
Hindi pa nagtatagal n
