Tinalikuran lang ako ni Sky na parang wala na akong halaga sa kaniya. Wala siyang ibang inisip ngayon kundi si Kristina na lang. At naiwan akong mag-isa na umiiyak at talunan.
Hindi ako umalis sa aking pwesto at natutulala na lang. At ngayon ay batid ko na sadyang huli na ang lahat para sa akin. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nando'n. Ang alam ko lang ngayon ay wala na akong lakas at hindi ko kayang humakbang pa. Ang huli ko na lang na naaalala ay narinig kong tinatawag ni Sky ang aking pangalan bago ako mawalan ng malay.
At nang magising ako ay nasa kwarto na ako kasama ko si Jonathan at puno ng pag-aalala ang nakikita ko sa kaniyang mga mata.
"Thank God and you're awake," madamdamin niyang sabi at mabilis akong inalalayan sa pagbangon ko sa aking hinahagaan kama.
Pinasandal
