Unexpected Proposal

QT

I LOOKED AT my fingers placed on my lap. Pinaglalaruan ko ito. Paano ko kaya sasabihin kay Jamie na may plano akong umuwi sa probinsya sa susunod na araw dahil holiday naman? 'Di na ako makapaghintay ng next month. Miss ko na ang pamilya ko.

"Nat, can you please arrange these files in alphabetical order? I need it for tomorrow's meeting with the new investor," Jamie said with formality.

Nag-angat ako ng tingin at kita kong nakatutok pa rin siya sa kanyang laptop habang sinasabi iyon. Nakahinga ako nang maluwag nang marinig na may inutos siya. Akala ko matutulog na naman ulit ako.

The new investor Jamie was referring to is the construction firm that won the bidding yesterday. Of course, many companies want to partner with us, at kung maganda ang deal ng construction firm which will be tackled for tomorrow's meeting, then Jamie will close the deal. Kung hindi naman, isasauli ang bidding at magbi-bidding ulit.

Lumapit naman ako sa kanya at tiningnan ang sinasabi niyang files upang kunin. Tinuro niya naman ang isang drawer habang nakatutok pa rin sa laptop. When I opened it, huge amount of folders greeted before my eyes. Alam ko kung ano ang mga ito. It's about the layouts, blueprints, at mga iba pa na tungkol sa expansion ng company sa Batangas. I sighed. Surely, overtime na naman 'to.

I pulled out the whole drawer and brought it to my table. Ang kakapal ng mga files at habang tinitingnan ang drawer ay sumasakit na ang ulo ko. Napailing na lang ako. I need to get this thing done. Mabuti na lang, sanay na ako sa mga ganito.

The only thing that can be heard inside this office is the punching of keys, flicks of paper, and the sound of the aircon. Napatalon ako nang mag-alarm ang aking phone, senyales na lunch time na.

Napatingin ako sa files. For three hours, nasa C pa lang ang na-organize ko. Need ko pa kasing buklatin ang folder upang ma-arrange iyon.

Dumako ang aking gawi kay Jamie. He's still working na para bang ayaw na niyang umalis do'n kahit alam niya namang lunch time na. Baka malipasan siya ng gutom.

Kahit naman medyo may inis ako sa kanya, hindi ko pa rin maitatanggi ang katotohanan na asawa ko siya and I need to take care of him. Hindi siguro kayanin ng konsensya ko kung sakaling magkasakit siya. Isa pa, he took care of me when I got sick.

I stood up from my seat and walked towards his place. Hindi pa rin siya nag-angat ng tingin. I watched as his fingers press the keys. I cleared my throat at do'n na siya nag-angat ng tingin.

"I'll buy lunch. Ano ang gusto mong kainin?" I gently asked. Nagre-reflect ang screen ng computer sa kanyang mga mata kaya parang kumikinang ang mga ito habang nakatitig sa akin. Matagal niya akong tiningnan na para bang nag-iisip kung ano ang kakainin niya. I raised an eyebrow at him when a minute passed.

"Anything, basta soup," saad niya bago nagpatuloy sa pagtitipa.

Tumalikod na ako at lumabas at kita kong busy rin si Miss Flor sa paggawa ng presentation. She was eating while doing it. Napangiti ako. Multi-tasker naman pala.

I called her attention at tumingin naman siya sa akin. "Baba muna ako, Miss Flor. May ipapabili ka po?" She smiled at me and shook her head.

"Okay na 'to, ma'am. Salamat!" she said before doing her task again. Nagpaalam naman ako sa kanya bago sumakay sa executive elevator, elevator na para lamang sa mga nagtatrabaho rito sa top floor. Kapag umaga, iyong pang-lahatan na elevator ang ginagamit ko dahil konti lang ang mga tao, pero 'pag lunch time, ito na. Kapagod kasing makipagsiksikan.

Napatingin ako sa ceiling at kumunot ang aking noo nang may napansin. Bakit wala na ang CCTV camera rito? Nasira ba kaya tinanggal? I just shrugged it off and rested my head against the cold elevator wall.

Kinuha ko ang aking cellphone at nag-chat sa GC namin nina Natasha na hindi muna ako makakasabay sa kanila dahil marami akong gagawin. Pagkatapos kong ipadala ang mensahe ay muli kong ibinalik ang aking cellphone sa bulsa ng slacks ko.

When the elevator opened, I stepped outside and immediately went to the cafeteria. Konti pa ang mga workmates kaya mabilis akong naka-order. Everyone greeted me. Magmula kasi no'ng nalaman nilang mag-asawa kami ni Jamie, parang tinatrato na nila akong boss which I don't like. Nakakailang kasi. Maraming beses na nga akong pumila ta's pinauna sa linya pero tumanggi ako. Ayoko. Ang unfair kaya!

I ordered mushroom soup, tinola, at limang cups ng rice. Pagkatapos kong mabili ang mga iyon ay bumalik ako kaagad sa executive elevator at pinindot ang top floor. Ramdam ko pa ang init ng soup sa aking hita. Mas lalong nagwala ang aking mga bituka sa tiyan. Mas masarap talaga ang sabaw kapag mainit pa. Kakapit sa tiyan mo ang init.

Nang makarating na ako, kaagad akong nagtungo sa opisina. I prepared the utensils and the food pagkatapos ay tinawag ko si Jamie.

"Later, I'll just finish this."

Napairap ako. Kailan kaya 'yang later na 'yan? Dinner?

Binuhos ko ang sabaw ng tinolang manok sa bowl na naglalaman ng tatlong cups ng rice at nagtira ng konti. Dinurog ko na rin ang manok at kinuhanan ng buto. Hinalo ko ito sa kanin.

Nang masiguradong okay na, kumuha ako ng stool at umupo sa kanyang tabi. Kita kong napatingin siya sa akin at kunot ang kanyang noo.

"Eat." Itinapat ko ang kutsara sa kanyang bibig. Napakurap siya at para pa siyang natigilan.

Sa huli, he opened his mouth and accepted the food. Muli niyang hinarap ang laptop. Iyon lang ang ginawa ko. I feed him while he's working hanggang sa naubos niya ang pagkain. Kinuha ko na rin ang sabaw at saka pinakain sa kanya.

"Tastes great." He licked his lips and I fought the urge to look at them. Kumuha ako ng tubig at pinainom sa kanya.

"Thanks." Mabuti naman marunong siyang mag-thank you. Tiniis ko talaga ang gutom ko para sa kanya, 'no!

Hindi na lang ako sumagot at nilagay sa sink ng banyo ang pinagkainan niya. Afterwards, I went to my desk to eat. Gutom na gutom na talaga ako!

Mabilis lang ang ginawa kong pagkain upang masimulan ko na ang aking trabaho. Pagkatapos kong kumain ay hinugasan ko ang utensils at binalik sa pinaglalagyan nito. I immediately went back to my desk and did my job.

ALAS-DIYES NA ng gabi pero nandito pa rin kami. I flexed my fingers nang matapos na ako. Sa wakas! Sumasakit na rin ang aking likod sa kakayuko at inaantok na ako.

Napatingin ako kay Jamie na hanggang ngayon ay hindi pa rin natapos. May suot na siyang glasses ngayon and I hate to admit but he looks so hot with his glasses on. Kita kong pasimple niyang pinisil-pisil ang kanyang balikat at braso na para bang sumasakit iyon. He's been working hard.

I let out a breath and went behind him. The moment I placed my fingers on his back, I felt him went rigid. Hindi ko na lang iyon pinansin at saka minasahe ang kanyang balikat. Natigil siya sa pagtitipa ng laptop at sumandal sa kanyang swivel chair. Ramdam ko ang pagod niya.

"Harder, Nat," he groaned. Sinunod ko naman ang kanyang sinabi at hindi na nagsalita pa.

He suddenly grabbed my hand as if asking me to stop. Umikot ang kanyang swivel chair paharap sa akin at agad ko naman nakita ang emosyon sa kanyang mga mata. Wala na ang kanyang glasses. I gulped. s**t.

Aalis na sana ako pero mabilis niya akong nahila paupo sa kandungan niya. Muntik na akong mapatili sa gulat. f**k. My breathing hitched when I felt his manhood poking at the entrance of my core.

He nuzzled my neck and his hands went inside my silk blouse, unclasping my bra. I hugged his torso and caressed his back. Desire started to awaken my senses.

"You smell so good," he whispered. Tumayo ang aking mga balahibo sa batok no'ng nagtanim siya ng halik sa aking leeg. His hands gently squeezed by breasts, thumb running across my taut n*****s. Umawang ang aking mga labi at napatingala ako sa kanyang ginawa at napapikit. My hair slid over my shoulders.

Bumaba ang aking tingin sa kanya at sinalubong ang kanyang mga mata na nag-aapoy. Bigla akong napaisip sa sitwasyon namin ngayon at parang may tumarak sa aking puso.

I guess I'm really nothing but his bed warmer.