Sa panibagong bahay na naman ako dinala ni Romanov. Pagpasok ko ay tumambad sa akin ang limang mga katiwala. Mga bagong mukha na naman.
“I need to do something, Rune. Aalis muna ako ha,” paalam agad nito pagkahatid niya sa akin sa silid. “I hope you’ll be okay here. Don’t open your phone or watch TV. Just rest, okay?”
Tumango ako pagkahiga ko sa kama bago tumalikod. Hinalikan niya ako sa ulo saka umalis. Sinunod ko ang sinabi nito. Hindi ako nagbukas ng cellphone maliban na lang noong tinext ko ang mga kapatid na nasa ligtas na ako na lugar. Sinubukan kong matulog pero mailap ang antok sa akin kaya ginugol ko ang buong gabi sa pag-iisip, sa paghahanap ng solusyon sa kinakaharap.
Madaling-araw na nakauwi si Romanov. Bakas ang pagod sa mukha nito. Maga ang mukha dahil sa sampal at suntok.
