Mabuti na lang at ayon sa OB-GYN ko ay nasa maayos na kalagayan ang baby ko pero sinabi nitong kailangan kong magpahinga. Pagkatapos akong gamutin ng doktor ay hindi pumayag si Romanov na umuwi ako sa bahay. Sabi nito ay dito muna kami sa ospital para mas maobserbahan pa ako.
Nang nagpapahinga na ako sa private room ay doon pa lumapit sa akin ang kapatid na sumama sa amin sa ospital. Lumabas sandali si Romanov para kausapin ang doktor ko. Alam kong kanina pa niya ako gustong makausap pero pinipigilan niya lang ang sarili. Alam ko ring galit na galit ito kay Romanov pero napiling maging civil na lang muna.
“Ken...”
Niyakap niya agad ako nang mahigpit. Nagulat man ay gumanti ako ng yakap dito at ibinuhos ang luha.
“Akala ko ay nagsisinungaling lang iyong tumawag sa akin nang sabihin niy
