Sabay kaming lumingon sa pinanggalingan ng boses. Papalapit sa amin si Daemon Tirso, ang ama ng aking ina.
“Ano ang ginagawa ng lapastangan na batang ito sa pamamahay ko?!”
Tiningnan ko ang sungkod na dala-dala nito at napailing. Akala ko ay dala ng pagtanda ang pagiging mabait nunit baliktad ata ang mga magulang ng ina ko.
“Wag kang mag-alala, aalis na ako at kailanman ay hindi na ako babalik dito sa ipinagmamalaki mong pamamahay mo.”
Nag-apoy sa galit ang mukha nito at aktong itataas ang hawak na sungkod pero sumigaw ang lola.
“Daemon! Itigil mo iyan!”
“Ano itong mga narinig ko?! Naging kabit ka ni Romanov Sloba?! Wala na ngang ginawa ang ina mo kundi pahiyain kami noong nabubuhay pa siya, pati ba naman ikaw na anak niya ay mamanahin ang kagagahan niya?”
Nagpanting ang tenga ko
