“No, that won’t happen, Rune. You’ll stay by me until..."
“Until mabigyan kita ng anak. Alam ko iyon.”
“No.”
Binato ko siya ng matalim na tingin. “Anong ‘no’? Iyon ang napagkasunduan natin kaya pumayag ako sa sitwasyong ito. Kapag hindi mo tinupad iyan, wala na akong dahilan para matakot pa sa iyo, Romanov.”
“I made up my mind, Rune. You will stay by me. Forever.”
Hindi ako makapaniwala sa naririnig mula rito. “Ano na naman ba ito, Romanov? Bakit ba sa tuwing mayroon tayong problemang kinaharap, mas dinadagdagan mo pa? Hindi mo ba nakikita ang bigat ng kinakaharap natin na problema ngayon? Bakit ba ang selfish mo na tao? Wala ka man lang bang pakialam kung may nasasaktan ka na? Diyos ba ang tingin mo sa sarili mo para gawin ito sa akin?”
“No, I just want you by my side.”
“Ayoko nga.
