ROSETTA FLORES
DUMIRETSO ako sa kusina. Naabutan ko ulit si Aling Martina. Doon lang ako naka-kain ng agahan at tanghalian. Kanina pa kasi kumukulo ang tiyan ko. “Nakapagusap na ba kayo ng nanay mo, Rosetta?” Nilapagan n’ya pa ako ng isang basong tubig sa tabi ng plato ko at umupo na tumabi sa ‘kin.
“Opo," mahinang tugon ko.
“Ano ang sabi ng nanay mo?”
“Kinumusta lang po ako,” magalang na tugon ko.
Pero ang tingin ni Aling Martina, alam n’yang hindi maganda ang paguusap namin ni nanay. Matapos akong kumain, pinuntahan ko ‘yong mga ginawang libingan ng mga sundalo pero wala na akong nadatnang ni isang soldier na nagtatrabaho at natapos na ilibing ‘yong mga natirang bangkay. Napa-buntong hininga ako. “Mamimitas na lang ulit ako ng mga bulaklak…”
Sa loob ako ng gubat nag-hanap. Kah
