MAS pinagsikapan ni Denise ang trabaho at pagbutihin ang posisyon niya bilang Marketing Specialist ng DV Cars. Gusto niyang mapatunayan na karapatdapat siya doon at hindi dahil lang anak siya ni Daryll Yvan De Vera na may-ari ng kompanya.
She has to proved that she have all the skills for this job. Kaya naman wala pa siyang isang taon sa kompanya ng Daddy nya ay kabisado na niya agad ang pamamalakad dito.
Hindi lang sa departamentong pinamamahalaan niya ang kabisado at inaral niya kundi maging ang kabuuang operasyon kompanya nila.
She had to research the strengths and weaknesses of their company to come up with a better marketing strategy.
At iyon ang nagbukas ng oportunidad upang makilala ang galing niya dahil ilang buwan pa lamang matapos siyang mai-assign bilang Marketing Specialist ay tumaas agad ang sales ng DV Cars dahil sa mga ideyang inilatag niya para sa mga long term at short term goals ng department nila.
Her Dad is always silent everytime she was presenting in their Board meeting and one time she ask him why, and he answered that he don't want to influence the decision of the Board of Directors if he compliments her ideas even if it was brilliant.
Gusto daw nitong mai-recognize nila mismo ang galing niya. But her Dad never fails to commend her for doing a job well done and telling her that he is always proud of her.
She's grateful for being so supportive of her kahit pa parati siyang napapagalitan ng Daddy niya dahil sa pagiging workaholic niya.
Mula noong napunta siya sa poder ng Daddy niya ay overprotective na ito sakanya at hindi na yata iyon maiaalis ng ama lalo na kung pag-uusapan ang kalusugan niya.
Noon ngang minsan na mawalan siya ng malay sa kalagitnaan ng trabaho noong nakaraang buwan ay pinag awayan pa nila ang pagpapatuloy niyang magtrabaho dito. It is partly her fault dahil ilang araw siyang kulang sa tulog kaka-aral sa mga dokumentong dapat niyang malaman kaya iyon nangyari.
She's not physically healthy. Kahit pa magaling na siya at walang naging problema sa minor operation na tinanggap niya noong bata pa siya ay hindi pa rin naging normal ang lahat sakanya.
Nawala man ang risk dulot ng pagkakaroon ng heart failure ay mayroon pa rin siyang mga restrictions na sinusunod. Kabilang pa rin doon ang mga extremes emotion and physical activities.
She always need to be careful and follow whatever her doctor's advice. Noong nag aaral pa siya at nagta-trabaho sa New York, she managed to balance everything at sinusunod talaga ang payo ng doktor niya.
Doon nakasanayan na niya ang mamuhay ng simple kaya naman halos nakapag-adjust na rin ang katawan niya sa mga pisikal na mga gawain.
But her current job requires strong mindset and intelligence and in order to do that, she needs to know more about their company. That is why, she exert an effort to do some research and study. So, oftentimes she lacks sleep to be able to do it.
Since she doesn't have any friends to consider aside from Gian, she don't have a life outside her work. That is the reason why she just focus all her attention in building her career and be recognized. And somewhat conceal that part of her, that she is still alone.
NAGPUNTA si Denise sa clubhouse ng village upang mag jogging nang umagang iyon. Daily routine na niya iyon dahil sapat na ang jogging at healthy diet na advise ng doktor para sa kanya.
Marami na rin siyang nakikilala sa ilang buwan niyang pamamalagi sa Pilipinas. Their neighbors who casually greets her along the way though, not her friends to consider but an acquaintances. Hindi pa rin kasi siya lubos kung magtiwala sa tao na hindi siya huhusgahan lang ng mga ito. So, she's not that open to them.
Hindi naman siya suplada, ngunit hindi rin kasi ganoon ka-friendly sa ibang tao kaya nahihirapan siyang makahanap ng maituturing niyang totoong kaibigan.
Noong nag-aaral pa siya ay naging madali sa kaniya ang makipag kaibigan sa mga foreigners at mga kababayan na nakasalamuha niya doon dahil hindi siya kakilala ng mga ito.
May mga nakakasama siyang mag-travel at paminsan na gumimik subalit hindi niya talaga maiopen sa mga ito ang buhay niya. And that made her guilty always. They were all honest to her, but she's not. She's always reserved.
Pero mas mahirap para sakanya ang maghanap ng totoong kaibigan dito sa Pilipinas at sa estadong ginagalawan niya. Dahil kahit higit sampung taon na ang nakalilipas ay talamak pa rin iyong mga balita tungkol sakaniya at sa nangyari sa mommy niya.
Ilang beses na niyang narinig ang bulong-bulungan ng mga ito at pinag-uusapan ang sinapit ng Mommy niya. Matagal nang panahon mula ng mawala ang Mommy niya pero bakit hanggang ngayon ay buhay pa rin sa mga alaala ng mga tao ang pagkakamaling nagawa ng Mommy niya?
Pakiramdam tuloy niya na hangga't nag e-exist siya ay maririnig at maririnig niya ang mga masasamang salita at kwentong ipinakakalat ng mga ito patungkol sa Mommy Celine niya.
That her mother is an obsolete model, disgraced to Cuevas clan, she's family-wrecker, and a woman who have a lot of wrong choices in her life.
Lahat ng pagkakamali ng Mommy niya ay nakikita lamang ng mga ito. Ilang beses na rin ba siyang naikompara ng harap-harapan sa Mommy niya? Hindi na niya mabilang kung ilang beses na sa tuwing magpapakilala siya ay yung mga magulang niya ang naalala ng mga ito.
Siya yung anak sa pagkabinata ni Mr. De Vera right?
Mabuti at hindi siya gumagaya sa Mommy niya.
Pagbutihan mo, at huwag na huwag kang gagaya sa mommy mo na nasayang lamang ang magandang buhay sana nito.
Ilan lamang iyon sa mga insensitive words na naririnig niya na sinasabi ng mga tao. Nakasanayan na rin naman niya iyon, ngunit hindi ibig sabihin niyon ay hindi na siya nasasaktan sa tuwing maririnig niya ang mga masasakit na salitang ibinibitiw ng mga ito tungkol sa Mommy niya.
But as she grows older, narealize niyang iisa lamang ang ginawa ng Mommy niya. Nagmahal lamang ito.
She loves her so much that she chose to leave her Dad just to save her from her grandmother's plan to abort her.
She loves her so much that she always seek for a man that can be her alternative father.
She loves her so much that she tries to steal her dad to Tita Jia for her to have a complete family.
Sobrang mahal lamang siya ng Mommy niya kaya nagawa nito ang mga iyon. Her ways might not be appropriate or right on the sight of everyone but she just love her so much that is why.
All her mother's suffering was because of her. Tama ang paulit-ulit na sinasabi ng grandma niya noon, na kung wala siya ay napakaperpekto sana nang naging buhay nito.
Her Mom can abort her and continue to live her life as if nothing happens because no one will surely knows. But she chose to keep her and love her.
She loves her mom so much. Kaya kahit na masakit ang mga naririnig niyang kwento at paninira ng mga ito sa namayapang ina ay para sakanya naging mabuting ina ito sakanya.
Subalit kahit paanong pagpapabuti ang gawin niya sa sarili ay hindi pa rin niya mabubura sa isipan ng mga tao ang ginawang pagkakamali ng mga magulang niya. Ang pagkakamali nilang siya ang sumalo ng lahat ng sakit.
Gusto niyang sisihin ang mga magulang niya sa lahat ng sakit na kinikimkim niya simula noong bata pa siya, pero parang hindi rin iyon ang tamang gawin. Dahil alam din niya ang mga hirap na pinagdaanan ng mga ito.
Kaya naman kahit masakit at mahirap ay pipilitin niyang kalimutan na lamang at ipagsawalang bahala ang lahat ng iyon kaysa ang magtanim ng sama ng loob sa mga magulang niya.
Nagising si Denise mula sa malalim na pag-iisip na iyon nang may maglagay ng malamig na bagay sa pisngi niya na ikinagulat niya.
"Ang lalim ng iniisip mo Pangit!" Nakangising sabi ni Gian na nasa tabi niya na pala.
"Ahm... Ikaw lang pala. Tsk. Nevermind me. I'm fine." sagot niya dito at huminga ng malalim dahil nakaramdam siya ng pagbigat muli ng dibdib.
Nagpahinga kasi siya kanina sa pagjo-jogging at mahulog na naman siya sa malalim na pag-iisip na iyon. Ganoon naman kasi siya parati, lalo na kapag nag-iisa siya. She can't belp but to overthink.
Nagpakonsulta na rin siya sa isang Psychologist sa New York noon kung paano ang dapat niyang gawin. But, she can't help herself from drowning to her past.
They are great doctors and their therapy was useful at some point, pero hindi pa rin siya tuluyang maging masaya at malaya sa past na iyon kung ang mismong sarili niya ay hindi niya kayang tanggapin.
Napahinto siya sa paglakad nang biglang may yumakap sa kanya mula sa likuran.
"Alam kong hindi ka okay.. Kung anu-ano na naman siguro tumatakbo diyan sa isipan mo. Pero tatandaan mo Denise, kakampi mo ako at nandito lang ako para sayo." he sincerely said.
Napatigil siya at pinilit pigilan ang mga luha niya. Kung may higit na nakakakilala sa kanya siguro, iyon ay walang iba kung hindi si Gian.
Parati man silang nagbabangayan at nag aasaran nito, ngunit si Gian lang ang laging kakampi niya kahit saang sitwasyon pa siya mapunta.
Hinarap siya nito at sinapo ang magkabilang pisngi niya. Pinahiran nito ang mga luha niya na hindi na niya napigilan pa at masuyong niyakap siya ng kaibigan.
"Hindi ka na nag-iisa, nandito lang ako..." he assured her. To her surprise, those words from him gives her comfort she needed right now.
Hindi siya kumibo o nag-reason out pa, dahil useless lang din naman kung itatanggi pa niya. Kaya niyakap na lamang niya ang kaibigan at doon tuluyan nang umiyak sa bisig nito.
"Hayaan mo Pangit, I'll help you distract yourself, so that you have no time to think of those things again." sambit nito habang nakayakap na rin sakanya at hinahagod ang likuran niya dahil sa patuloy niyang pag-iyak sa mga bisig nito.
"T-thank you Kapre... I really appreciate you for bearing with me. I don't know how can I repay you for being my best friend in times like this." she sincerely said to him at hinarap na ito.
Si Gian naman ay kinuha ng bimpo nito at pinunasan ang naghalong pawis at luha niya.
"Oh singa ka pa dito, dali." sabi pa nito matapos siyang punasan. Tinulak naman niya ito dahil nagmo-moment pa siya ay biglang humihirit ito nang kalokohan.
"Stop, ako na! Kaya ko na ito." she said and get the towel to wipe her nose. Nagsimula na rin siyang lumakad palayo dito.
Inakbayan ni Gian si Denise at marahang ginulo ang buhok nito. "No need to repay me. I willingly give it to you because you are important to me and I love you." he sincerely said and kissed her forehead. Noon pa man ay mahal na niya si Denise hindi lang bilang kaibigan niya ito kung hindi higit pa doon.
But he is sure that Denise doesn't feel the same. Kaibigan lang ang turing nito sakanya, kaya pipilitin niyang magkasya sa kaya lamang nitong ibigay.
He finally saw her smiled at his gesture. Gustong gusto niyang ikulong ito sa mga bisig niya sa tuwing umiiyak ito. Gustong gusto niyang lagi itong pasayahin upang kahit paano ay makalimutan nito ang mga insecurities nito.
But he had no right to do that. What he wanted to do to her is far from what a friend should do. So, he always control himself when it comes to her.
"Thank you talaga Kapre. Maybe, God blessed me too for having a good friend like you atleast." natatawang sabi nito.
He slightly confessed his love but she did not get it. Kaibigan lang talaga ang pagtingin nito sakanya.
"Good that you know that. Ang swerte mo kaya sa akin. I'm handsome and hot, every woman wants to be with me. Nakakasawa na nga din ang maging gwapo. Tsk." Dinaan na lamang niya sa biro ang nararamdaman.
"Ikaw magsasawa? I don't think so. Baka kapag may nakita kang babae diyan iwanan mo na ako bigla dito." sagot nito.
"Did I ever do that to you?" paghahamon niya. Because he never left Denise alone for any other woman. He always prioritize her but she can't recognize that.
"Hmm.. Hala, hindi pa nga? Wow! Ngayon ko lang na-realize iyon. Though, you we're always hunted by your woman at ako iyong inaaway!" natatawang sabi nito na parang iyon ang pinaka natural na reaksyon nito.
"Hindi ko naman sila masisi dahil napaka irresistible ko naman talaga. See this muscles? And this handsome face? Plus I'm extremely rich bachelor. Sinong babae ang hindi ako magugustuhan?" pagyayabang niya rito at ipinakita pa rito ang magandang katawan niya subalit hinampas lamang siya nito.
"And here goes another super whirlwind of boastfulness." irap ni Denise sakanya at nagsimula nang bumalik sa bahay nito nang hindi na nagpaalam pa sakanya. Tinignan na lamang niya ito mula sa labas ng bahay hanggang mawala na ang dalaga sa paningin niya.
DENISE really appreciate Gian for being a good friend to her. His humor and boastfulness made her forget what she's thinking earlier.
Nakakainis nga lang ito kung minsan pero kaya naman niya iyong pagtiisan kaysa ang mawala ang kaibigan niya sa buhay niya.
Hindi niya na alam kung ano ang gagawin kung sakaling mawala din ang malapit na kaibigan niyang si Gian.
She valued their friendship before, at mas lalo na ngayon.
---
©Miss Elie