CHAPTER 67

2506 Words

SAMANTHA’S POV EXCITED akong bumaba sa sala at masayang napatili nang biglang dumating ang mga magulang at kapatid ko. “Ate Samantha!” tuwang-tuwa na bulalas nina Samiya at Samy. Sinalubong pa nila ako ng mahigpit na yakap. “We miss you, Ate,” sabi pa ng kambal habang magkayakap kaming tatlo. “I miss you, too, mga bunso.” Masaya rin akong sinalubong nina Samson at Samuel Junior. Miss na miss na namin ang isa’t isa. Ngayon lang kasi uli kami nagkita simula nang magbuntis ako. Hindi pa kasi ako puwedeng b-um-iyahe nang malayo. Safe naman daw sabi ni Carlos. Pero para naman daw sa kaligtasan namin ni baby. Kahit sina nanay at tatay gano’n din ang payo sa akin. Sa haba ng biyahe, marami raw ang puwedeng mangyari sa daan na hindi namin kontrolado. Mas kailangan daw naming unahin ang kaligta

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD