CHAPTER 49

1342 Words

SAMANTHA'S POV AKALA ko magiging okay na si Carlos. Iyon pala ay kailangan pa siyang dalhin sa ICU dahil sa ibang mahahalagang test na kailangang isagawa. Ilang araw pa raw siyang manantili roon. Kaya nanlumo din ang mga magulang niya nang dumating ang mga ito na hindi pa rin magigising ang kanilang anak. Laking pasalamat ko sa Diyos na hindi na ako muling pinanghinaan ng loob dahil sa sinapit ni Carlos. Sa ilang araw namin dito sa ospital, medyo tumibay na rin ang dibdib ko sa tuwing dinadalaw ko siya sa ICU. Laking bagay din na isa ako sa naging katuwang ni Nanay Rebecca sa pag-aalaga kay Tatay Sam para tumapang ako. Ipinaliwanag ko na sa mga magulang ni Carlos ang mga sinabi rin sa akin ng mga doctor niya. "I know he can survive. Our son is a fighter," sabi ng aking biyenang lal

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD