“He’s been waiting for almost half an hour,” pagpapaalam sa akin ni Mr. Muller habang papasok kami sa bahay. “But don’t worry, kasalanan naman niya kung bakit siya naghintay. He didn’t announce his visit,” dagdag niya sa akin bago niya inilingkis ang braso sa baywang ko sabay patong ng palad sa balakang ko dahilan para bahagyang manigas ang katawan ko.
Kahit na ilang beses ko nang inihanda ang sarili ko sa mga ganito ay hindi ko pa rin talaga maiwasang mabigla.
“Let’s go. Just act naturally,” bulong niya sa akin bago ako tuluyang dinala sa loob.
Pagkapasok na pagkapasok namin sa bahay ay naroon na ang lolo niya. Agad itong tumayo at matamis na ngumiti sa akin. “Hija, I’m sorry I didn’t tell you na bibisita ako. Naistorbo ko pa tuloy ang pagsa-shopping mo,” sambit nito sa akin.
Ngumit
