BIGLANG lumakas ang kabog ng dibdib ko na’ng marinig ang kan’yang sinabi. Napa-tayo agad ako sa kinauupuan habang napapalunok. “Bakit daw po?” magalang kong tanong.
“I can’t tell. Good luck.” Mas lalo pang umigting ang kaba ko sa good luck na ‘yan ‘e! Nilagpasan n’ya na ako at iniwan akong napa-tunganga sandali.
Siguro tatanungin n’ya kung saan ang regalo ko. Dahil nag-bago ang isip ko, bibilhan ko na lang s’ya ng suit jacket bukas. At hindi ko sasabihin sa kan’ya na may nauna akong binili baka mas lalong ma-bad trip na’ng makita n’ya ang mga brief at t-back na ‘yon.
Huminga ako ng malalim bago hinakbang ang mga paa papuntang elevator na naman. Pinindot ko ang floor 10 at na’ng bumukas ‘yon, med’yo napa-igtad ako sa gulat na’ng bumulagta sa mga mata ko ang nangingitim na bulto ni Logan
