CHAPTER 33

2525 Words

UNTI-UNTI kong inangat ang ulo ko sabay tinitigan ang nagkandapira-pirasong vase. Pinagpapawisan na ako ng malala pero nanlalamig ang aking magkabilang kamay. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin! “Calm, down… Yucefina…” pangungumbinsi ko sa sarili at pumikit muna sabay bumuga ng marahas na hangin. Minulat ko agad ang mga mata ko at agad na sinimulan ang pag-dampot ng bawat parte ng mamahaling plorera! Jusko, what should I do? I am doomed! Naisip ko agad ang ipon ko na wala pa nga sa kalahati ang halaga ng binasag kong ‘to! “Patay ako nito…” bulong ko sa sarili habang mabilis na iniipon ang mga nabasag. Nagmamadali ako at ramdam na ramdam ko kung gaano kalakas ang kabog ng dibdib ko! Baka maabutan ako ni Logan kaya kinakailangan ko na’ng bilisan! Wala akong ibang maisip na paraan k

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD