CARL POV.
NARITO ako sa bahay ng aking tunay na ina. At hindi ko akalain na ganito pala kami kayaman. Nag-iisang anak lang din ako ng aking mga magulang. Ganon pa man ay wala akong ibang nararamdaman kundi lungkot. Habang nakatingin ako sa aking tunay na mukha. At ang masakit pa nalaman ko sa aking doctor na permanente na ang aking amnesia. Dahil sa matinding pinsala na tinamo ko mula sa mga sindikato. Ayon pa sa impormasyon mula sa aking mama. Sinadyang wasakin ang aking mukha ng matalim na bagay. Kaya noong ipa-surgery ako ng aking ina. Ito na rin ang nagdesisyon palitan ang aking mukha. At pinalabas din na namatay upang tuluyan ng makatiwalag sa malaking organisasyong kinabibilangan ko.
Almost nine pm na ng magdatingan ang mga kaibigan ko. Pinatawag ng aking mama ang lahat ng taong ma
