Chapter 68

2222 Words

 BIGLA namang naantig ang puso ko dahil sa sinabi niya. Nakonsensya ako bigla. Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung kaya ko ba na paalisin ito kahit napakalakas ng ulan sa labas? No! Galit ako rito pero hindi naman kaya ng konsensya ko na hayaan itong sugurin ang ulan na tila bagyo. Marami ng naaksidente dito sa lugar namin kapag ganitong maulan at hindi ko kayang maging isa si Reagan sa mga iyon. Hindi kaya ng konsensya ko. Siguradong pagagalitan din ako ni Papa kapag nagtaon.  "S-Sobrang lakas ng ulan. Baka delikadong bumiyahe, d-dito ka na lang matulog ngayong gabi," sabi ko habang patuloy ako sa ginagawang pagpapalit ng punda ng mga unan. Ni hindi ko siya tiningnan.  "Talaga?" kahit hindi ako nakatingin ay alam kong nakangiti siya sa klase ng boses nito.  "Oo. Baka mapaano ka pa sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD