“‘NAY, PUWEDE KO po bang patulugin si Daddy Thor dito? Kasi po gusto ko siyang kasama maglaro ngayon. Please?” Napatigil ako sa pagtitipa sa keyboard nang marinig ang boses ni Ytan. Nasa pintuan siya, at nakasilip.
Apat na araw na mula nang mamasyal kami. Hindi na na-open ni Ytan si Thor, ngayon lang ulit. Pero lagi ko silang naririnig na magkausap dahil sa laro. Bata pa lang si Ytan pero nahilig na sa paglalaro.
“Anak, puwede naman kayong mag-laro na magkalayo, ‘di ba?”
“Opo. Pero sabi ni Daddy, mag-movie marathon kami pagkatapos po maglaro.” Parang matanda na magsalita ang anak ko. Lagi ng may sagot sa mga sasabihin ko. Anim na taon pa lang siya. “Wala naman pong pasok bukas, ‘Nay.”
Napahilot ako sa ulo ko.
“Kung ayaw mo po na nandito si Daddy, ako na lang po pupunta sa bahay ni
