"Huwag kang aalis sa tabi ko," pabulong na sabi ni Emma nang magsimula silang maglakad patungo sa kinaroroonan ng Ginang. Feel at home talaga ito habang prenteng naka-upo sa sofa at pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng apartment ni Emma. Hindi maiwasan ni Emma na mag-alala na mas lalo pang nagpakaba sa kaba.
"Siguro ay iniisip nito na binabahay na ako ng anak niya,"
"Siguro ay iniisip nito na pera lang ang habol ko kay Xander,"
"Siguro ay sagad sa buto ang pagka-digusto nito sa akin,"
"Siguro ay pinapatay na ako nito sa isipan niya habang nakikita na hawak ng anak niya ang kamay ko,"
"Alam nito na maruming akong babae, isang bayaran at kinailangang magbenta ng laman upang aliwin ang mga kalalakihan para makaraos sa hirap ng buhay. Kahit na ano pa siguro ang gawin ko, lumuhod man ak
