IKINALMA ko nang husto ang sarili ko. Ilang beses akong huminga nang malalim bago ko nagawang itayo ang mga paa ko.
Tumingin ako kay Alistaire. Kung gulat siya kanina, ngayon naman ay galit ang nakikita ko sa mga mata niya.
He changed a bit. Ang dating buhok na umaabot hanggang batok ay mas maiksi na ngayon bagaman makapal pa rin at laging magulo. He looked more matured and his facial features are more defined. His face alone screams masculinity. Iyong tipong hindi kailangan maghubad at magpakita ng katawan dahil mukha pa lang niya, lalakeng-lalake na.
“Hi.”
Iyon lang ang nakaya kong bigkasin pagkatapos ng pinakamahaba na yatang sandali ng buhay ko.
Hindi ko alam kung nahalata ako ng mga kasama ko pero, wala naman akong magagawa. Hindi ko kontrolado ang sitwasyon. Ni hind ko alam
