CHAPTER 57
Ilang minuto pa muna ang pinalipas ni Mattheo bago siya tuluyang nagpasya na bumaba na mula sa punong kinaroroonan niya. Iginala niya pa muna ang kanyang mga mata sa kabuuan paligid at siniguro na walang taong makakakita sa kanya roon, lalong-lalo na sa isa man sa mga tauhan ni Emre.
Mayamaya pa ay naglakad siya pabalik sa kalsadang pinanggalingan nila ni Zehra kanina. Kaiba iyon sa daan na tinahak ng sasakyan ni Emre kung saan sakay rin ang dalaga ngayon. Marahil, ang daan na pinanggalingan nila ni Zehra ay ang mas alam nito kaya iyon ang dinaanan nilang dalawa patungo sa lugar na iyon.
"Son of a b***h!" hindi niya maiwasang mapamura nang tahimik nang muli siyang lumingon sa dinaanan ng sasakyan ni Emre.
Balot ng pinaghalo-halong emosyon ang kanyang dibdib sa ngayon. Labis
