Linggo nang umaga. Bumuntong-hininga si Fara at saka umayos ng upo sa kanilang kama. Nakaipit sa kanyang tenga at balikat cell phone habang inaayos niya ang mga damit ni Dee.
“Ate, ano ba kasi talaga ang nangyayari? Gulong-gulo na ako. Tapos tinatanong pa ako nina nanay at tatay kung bakit daw di ka na tumatawag.”
Mariin siyang pumikit at saka bumuga ng hininga. “Bel, pakiusap wag mo na lang munang sabihin kina nanay at tatay ang mga sinabi ko sa’yo, please. Sa atin na muna ito. Gulong gulo rin ako sa mga nangyayari. Ni hindi ko pa napa-process ang mga nangyari, okay? Hayaan mo na muna akong solbahin ito, okay? Kaya ko ito. Kaya ko. Wag na munang sabihin kina nanay at tatay o sa kahit na sino, okay? Pakisabi na lang muna sa kanila na medyo busy lang ako. Tatawag din ako sa kanila.
